|
English Version บทนำ พระพุทธรูปสุโขทัย ศิลปไทยร่วมสมัยของไทย |
จิตรกรรมฝาผนังในเอเชีย มีเอกลักษณ์โดดเด่น
จิตรกรรมฝาผนังของไทย จะไม่มีความลึกของภาพ โดยหลักทัศนียวิทยา (perspective) |
 พระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน จิตรกรรมฝาผนัง |
 พระพุทธเจ้าทรงประสูติ จิตรกรรมฝาผนัง พระท่ี่่ีนั่ง |
จิตรกรรมฝาผนังของไทยยุคก่อนกรุงรัตนโกสินทร์ (กรุงเทพฯ) ซึ่งคือยุคกรุงศรีอยุธยานั้น สกุลช่างอยุธยาจะใช้สีน้อยมาก เช่น แดงจากชาด ดำจากเขม่าควัน ขาวและเหลืองจากดินขาวดินเหลือง และสีทองจากทองคำเปลว แต่พอเข้าสู่ยุครัตนโกสินทร์และรัตนโกสินทร์ตอนปลาย การใช้สีจะหลากหลายมากขึ้น เพราะมีสีวิทยาศาสตร์จากจีนและญี่ปุ่นนำเข้ามา มีการใช้เส้นนำสายตาสร้างความลึกของภาพแบบฝรั่ง (perspective) ไม่เป็นภาพแบนๆอีกต่อไป และมีโครงสร้างสีคล้ายกับว่าได้รับอิทธิพลจากศิลปอิมเพรสชั่นนิสต์ แต่อย่างไรก็ตามจิตรกรรมฝาผนังไทยก็ยังคงมีเอกลักษณ์ของตัวเองอย่างเหนียวแน่น
  |
 | |
จิตรกรรมฝาผนัง สมัยรัตนโกสินทร์เปรียบเทียบกับสมัยอยุธยา สมัยอยุธยาจะใช้สีน้อยกว่า การใช้เส้นสบัดแรงกว่า สมัยรัตนโกสินทร์จะใช้สีมาก ตัดเส้นละเอียด นิยมทำฉากหลังเป็นสีเข้ม เพื่อให้ตัวละคอนเด่นออกมา ภาพซ้ายมือคือจิตรกรรมที่พระที่นั่งพุทไธสวรรย์ ภาพขวามือคือจิตรกรรมที่วัดช่องนนทรี กรุงเทพฯ |
ภาคภาษาไทย
โดย กลองสบัดไชย
บรรณาธิการที่ปรึกษาเนื้อหา : ผศ.ปกรณ์ พรหมวิทักษ์
บรรณาธิการ : แซม ฟอร์คเนอร์